من قبلا کتابی از دکتر کریستین نورتراپ با عنوان جسم زن؛ جان زن خواندم . کتاب برایم بسیار جالب بود . در مورد مراقبت از خود ؛ دوست داشتن خود و رسیدگی به جنبه های جسمی ؛ معنوی ؛ عاطفی خود بود. در حالی این کتابها را می خواندم که مثل هر زن ایرانی در کارهای خانه و اداره خود را گم کرده بودم . فکر می کردم زندگی یعنی کار و کار و کار .یعنی رفت وروب خانه و کار اداره و رسیدگی به نیازهای فرزند و خانواده . کتاب رویکرد تازه ایی به من نشان داد. در خلسه خواندن آن فرو رفته بودم . بعد از چند سال کار ترجمه به فکرم رسید که کتابی از خانم دکتر کریستین نورتراپ ترجمه کنم . تحت عنوان الهه ها هرگز پیر نمی شوند. کتاب را ترجمه کردم و با آن یاد گرفتم که خودم نیز نیاز به توجه دارم . هر چند دیگران بی وقفه از تو می خواهند که وقت و انرژی خود را به آنها اختصاص بدهی . من آموختم که اختصاص وقتی به آنچه دوست دارم انجام دهم یعنی دوست داشتن خودم . وقتی ورزش می کنم یعنی خودم را دوست دارم . وقتی با دوستانم به ورزشهای آبی می پردازم یعنی خودم را دوست دارم . خیلی ساده بگویم صرف وقت برای کارهای مورد علاقه ام به من انرژی و سرزندگی می دهد. زندگی آنقدر جدیت ندارد که خود را از یاد ببریم . خلاصه آنکه با ترجمه کتابها خودم نکته ها یاد می گیرم و در ضمن از کارم لذت می برم و دوست دارم راجع به کتابهایم با دیگران حرف بزنم . گویی علاوه بر فرزندم ؛ آنها فرزندان دیگر من هستند.
دوست ,کار ,یعنی ,؛ ,ترجمه ,کتاب ,دوست دارم ,و کار ,خود را ,نمی شوند ,خانه و ,دکتر کریستین نورتراپ
درباره این سایت